Biz, bu sayfaların sessiz tanıklarıyız.
Burada adını kimsenin bilmediği, yüzünü kimsenin görmediği, ama varlığıyla hayatımızın bir parçası olmuş dostlarımızı anıyoruz.
Bu platform; öldürülen, kaybolan, ihmale uğramış canların, yitirdiğimiz doğanın ve unutulup gitme tehlikesiyle karşı karşıya olan tüm canlıların birer birey olarak hatırlanması için var.
Çünkü unutmak, ikinci bir kayıptır.
inmemoriam.org.tr’nin sahibi yoktur.
Elbette biri tarafından düşünülmüş, kodları yazılmış, bakım ve kontrolü yapılmaktadır.
Ama bu kişi sitenin sahibi değildir.
Gerçek sahipleri, burada anılan ve kayda geçen o canlardır.
İnsanlar öldükten sonra bir mezar taşına, bir anı yerine sahip olabilir.
Diğer canlılar bu haktan yoksun bırakılmıştır.
Oysa ölümün ardından hatırlanmak, yaşama duyulan en yalın saygıdır.
Bu saygı yalnız insana değil, her canlıya tanınmalıdır.
inmemoriam.org.tr bir hafıza mekanıdır:
- Anma: Her kaydı bir “unutma bizi” çağrısı olarak buraya işliyoruz.
- Tanıklık: Sessizlerin sesi oluyor, yok sayılanların varlığını kayda geçiriyoruz.
- Adalet: Adalet yalnız mahkeme salonlarında değil; hatırlamada, paylaşmada ve sahiplenmede de yeserir.
Biz bu sayfaları doldururken bir yandan yas tutuyoruz, bir yandan da söz veriyoruz:
Hiçbir kayıp görünmez kalmayacak.
Hiçbir isim unutulmayacak.
Hiçbir yaşam değersiz sayılmayacak.
Çünkü biliyoruz ki, doğa herkesin, dünya herkesin.
Hiyerarşi karşıtlığı yalnız insanlar arasında değil, tüm türler arasında geçerlidir.
En temel unsurlar; tahakkümü reddetmek, sahiplenmeyi reddetmek, sadece insanla insan değil, insanla türler arası hiyerarşiyi reddetmek, sevgimize göre değil hakka göre eşitlik.
Bu platform, ne bir derneğin, ne bir kişinin, ne de bir ideolojinin vitrinidir.
Reklamdan, bagıştan, gösterişten ve otoriteden uzaktır; bütünüyle anonimdir.
Burada tek otorite, yokluğuyla var olan o canlardır.
Bugün birçok yapı, hak savunuculuğunu ses yükseltme ve görünür olma üzerinden tanımlıyor. Ama bu çığlıklar, geride çoğu zaman ölçülebilir, kalıcı bir tanıklık bırakmıyor. inmemoriam.org.tr, bu boşluğu doldurmak için var: kaydetmek, belgelemek ve sessiz ama net bir hafıza oluşturmak için.
Hayvan sözcüğünün kullanımını da istemiyoruz. Biz (insanlar) ve ötekiler gibi anlam taşımasından dolayı birleştirici değil ayrıştırıcı bir anlam taşıyor. Bu nedenle tüm canlıların ortak noktasını kendine temel alan "dünyalılar" ifadesini tercih ediyoruz.
Bireysel ya da kitlesel şiddete uğramış hiçbir canı unutmayacağız.
Çünkü hatırlamak, yaşatmanın bir başka yoludur.